یکی از مهم ترین و جدیدترین تغییرات و روش ها در زمینه سازه های بتنی، کاشت میلگرد در بتن است که جهت تقویت و مقاوم سازی این سازه ها و ساختمان ها انجام می شود. کاربرد این روش اتصال سازه های فولادی به سازه های بتنی است که می تواند نیروهای وارده از هر دو سازه ها را تحمل کند. طبق ضوابط کاشت میلگرد در بتن باید مقاومت کششی کل، بیشتر از مقاومت کششی میلگرد در نظر گرفته شود. همچنین رعایت عمق کشت میلگرد در بتن می تواند باعث افزایش ظرفیت های باربری بتن شود. مزیت این روش صرفه جویی در منابع انسانی و مالی پروژه ساختمانی است که معایب کاشت میلگرد در کنار این مزایا قابل اغماض می باشد.
کاشت میلگرد در بتن چیست؟
در ساختمان سازی جهت مقاومت سازه ها و جبران نیروی کششی بتن در پی ساختمان و فونداسیون آن از میلگرد یا به اصطلاح آرماتور به کار می رود. در اتصالات بتن جدید به بتن قدیمی و اتصال سازه به ساختمان کاشت میلگرد در بتن گفته می شود. آرماتور بندی اصطلاح دیگری است که در آن میلگردها و دیگر قطعات فولادی کنار یکدیگر قرار می گیرند و با استفاده از بست فلزی یا جوشکاری سرد به هم متصل می شوند. این روش برای افزایش استحکام در بیشتر ساختمان های جدید اجرا می شود.
مزایای کاشت میلگرد در بتن
مزایای متعدد روش کاشت میلگرد در بتن سبب شده نسبت به دیگر روش ها بیشتر مورد توجه مهندسان در صنعت ساختمان سازی قرار گیرد.
تغییر ابعاد پی ساختمان ها در دیواره های داخلی و خارجی
تبدیل فونداسیونهای منفرد به نواری و بالعکس
ایجاد دیوارهای جدید به منظور گسترش ساختمان
ثابت کردن تاسیسات مکانیکی در مجتمع های بزرگ
ایجاد جانپناه های یکپارچه در کف بام ها
عوامل اساسی قبل از اجرای کاشت میلگرد در بتن
مقطع مورد نظر قبل از اجرای کاشت میلگرد توسط کارشناسان از لحاظ عوامل مختلفی مورد بررسی قرار می گیرد که این موارد به شرح زیر است:
مقاومت فشاری بتن مقطع
عملکرد مقطع بتنی از نظر نوع باربری شامل فشاری یا کششی بودن مقطع
ابعاد سازه بتنی
موقعیت اجرای کاشت میلگرد که می تواند به صورت افقی یا عمودی بودن محل کاشت میلگرد باشد
برای اجرای کاشت میلگرد در بتن باید چهار مرحله به شرح زیر انجام شود:
مرحله یک- در جایی که قبلا قطر و عمق سوراخ مشخص شده است عملیات سوراخ کاری توسط دستگاه دریل برقی انجام می شود.
مرحله دوم- سوراخ حفر شده از هر نوع مواد اضافی و غیر یکنواخت توسط سیستم های مکنده با برس پاکسازی می شود.
مرحله سوم- برای اتصال باید ملات مورد نیاز مثل چسب به سوراخ اضافه گردد.
مرحله چهارم- در مرحله آخر آرماتور نصب می گردد که باید تا ۲۴ ساعت نگهداری شود.
معایب کاشت میلگرد در بتن
کاشت میلگرد در بتن اشاره به اتصال میلگرد در داخل سازه بتنی دارد که یک اتصال ترمیمی است؛ زیرا قبلا و پیش از بتن ریزی با استفاده از وصله های مکانیکی یا اتصالات اتکایی در داخل بتن عمل آوری و محکم شده است. معایب کاشت میلگرد در بتن به طور طبیعی وجود ندارد و ممکن است در نتیجه انتخاب نادرست مصالح یا روش اجرای ناصحیح این معایب ایجاد شوند. یکی از معایب این روش افزایش نیروهای گوناگون روی مقاطع یک سازه بتنی است که قبل از اجرای طرح به درستی ظرفیت باربری مقطع سازه بررسی و کنترل نشده باشد و باعث ایجاد مشکلاتی گردد.
عوامل مختلفی چون فواصل کاشت میلگردها از یکدیگر، عوامل اجرایی و ضوابط کاشت میلگرد در آیین نامه برای محاسبه عمق کاشت میلگرد در بتن باید در نظر گرفته شوند. قطر و عمق کاشت میلگردها با توجه به نوع و ترکیبات چسب کاشت با هم تفاوت هایی دارند. برای بدست آوردن عمق کاشت می توان از نرم افزارهای تخصصی یا جدول های از پیش تعیین شده استفاده کرد؛ اطلاعاتی نظیر تعداد میلگرد، فاصله آن ها از هم، قطر و ابعاد میلگردها به نرم افزار داده شده و سپس محاسبات مربوطه انجام می شود.
ضوابط کاشت میلگرد در بتن
کاشت میلگرد در بتن باید طبق اصول و ضوابط استاندارد مندرج در آیین نامه های مربوطه انجام گیرد. مواردی چون تمیزکاری و غبارزدایی مناسب، انتخاب سیستم سوراخکاری، تعیین میزان و نحوه تزریق چسب و انتخاب عمق سوراخکاری بتن از جمله ضوابط مهم در کاشت میلگرد است.
جمع بندی
با استفاده از روش کاشت میلگرد امکان ایجاد تغییرات در زمان اجرا، اصلاح اشکالات و نواقص در ابعاد، تقویت سازه و اضافه کردن عضو جدید به سازه بتنی از جمله ستون بتنی در طرح های مقاوم سازی و نقشه های اجرایی امکان پذیر است؛ از این رو این روش بسیار مورد استقبال فعالان بخش ساختمانسازی قرار گرفته است.